Kırmızı bir at çizerdim
Kırmızı bir at, bak bu da kafası
Nereden geldim nereye giderdim
Bu da düşünen kafanın bana sorusu
Sür beni sarp kayalıklara
Oradan aşağısı başka yerin konusu

Ahh dedi senin durumun fena
Ahh dedi kalbinde bu neyin acısı

spam'e düşen, sonradan gördüğüm doğum günü maili de olmasa bu eski dostuma yaptığım vefasızlığımla yüzleşmeyeceğim. en son ne zaman online olduğumu hatırlamamakla birlikte kendisini son görüşümden beri oldukça değişmiş buldum. Aylardır yazmaya çalıştığım bir makaleme son halini vermek yerine burada bu gereksiz entryi girerek vakit öldürüyorum aslında, yoksa vefasızlığımı gidermek gibi bir niyetim yoktu. ama yine de çok değişmişsin be ulu. sağ tarafta kaç kişinin online olduğu yazardı falan, son zamanlarda sayı epey düşmüştü. şimdi yerinde yeller esiyor. bembeyaz bir arayüzle gözüm kanadı mesela, yoruldum. hemen gece modu imdadıma koştu. Bir de çok yaşlandım ben artık ya. kaç yıldır yazarım bilmiyorum. benim zamanımdan kalan, hala yazan var mı bilmiyorum. benim zamanımda kimlerin yazar olduğunu bile hatırlamıyorum. Neyse gördüğüme sevindim. Yeterince oyalandım. Ben gidiyorum.

O eski halinden eser yok şimdi. An itibarıyla 134 kişi online. E bu saatte normal tabii ama eskisi gibi de değil biliyoruz hepimiz. 10 yılı geçti sanırım yazıyorum burada. En çok da bu durum hoşuma gidiyor Uludağ sözlüğü düşününce. Çocuk yaşta yazdığım entrylerle dönüştüğüm kişi arasındaki farklar ve benzerlikler duygulandırıyor beni. 5 yıl sonra kendini hiçbir yerde görmeyi beceremeyen biri olarak hayretle okuyorum bazı entrylerimi. O yüzden yeri başkadır Ulu sözlüğün bende. Yazar olmasına vesile olduğum insanlar var. burada tanışıp arkadaş olduğum ama yüzünü hiç görmediğim insanlar var. Sanırım artık hiçbiriyle görüşmüyoruz. iyilerdir umarım. Neyse, nostaljik geldiği için demiyorum ama eskiden çok daha güzeldi buralar. Özellikle inci sözlükten önce. Eee ne de olsa inci s.ker.

Ps: kan duyurusu paylaşmıyorum artık, çünkü vampirliği bıraktım. * malumunuz sosyal medya patladı arkadaşlar. Herkes her şeyi orada döndürüyor bildiğiniz gibi. Buraya yazmaya gerek görmüyorum o sebeple. Haydi iyi sabahlar ve şimdiden iyi bayramlar. Elimi öpmeye gelmeyin, corono var coronoooo...

Bulunduğunuz ortamın suniliğini ve geçiciliğini fark ettiğiniz andan itibaren yaşamak pek kolay olmayacaktır sizin için. Aslında bunu bi anda fark etmeyebilirsiniz, yavaş yavaş belirginleşir idrakı çoğunlukla. Sonra kendinizi hiçbir şey için heveslenmeyen, heyecanlanmayan, hiçbir şeye şaşırmayan, hiçbir şey hayal etmeyen, hemen hemen hiçbir şeyden korkmayan biri olarak bulursunuz. Sonrası sancılar...

Herkesin böğürerek söylediği aslında bunun aksine fazlasıyla naif olan şarkı. Lütfen biri masum ve narin söylesin artık şu şarkıyı.

edit: şu hanım kızımız bir miktar masum ve narin söylemiş. ama hala aradığımı bulamadım. buyurun: https://youtu.be/xHdLrlT6p6o

Gilbert'in hayalleri ismiyle türkçeye uyarlanmıştır.

(bkz: Parçala Behçet)

Biraz önce gece yayınlanan tekrarlarından birine denk geldim, ilk defa izledim. Gördüğüm kadarıyla bir Sunucuya ihtiyacı olan program. Onun dışında Rating uğruna yaptıkları birkaç basitliği saymazsak Türkiye standartlarında fena bi program değil.

https://youtu.be/NIkVntTMl1U

(bkz: buralar değerlenir)

Caner Malkoç, Cihan Tanrıverdi, Fırat ikisivri, Özgür Taş, Serkan Keskin, Serkan Polat, Sibel Altan, Taner Ölmez gibi şahane insanlardan oluşan şahane grup.

https://www.youtube.com/watch?v=Ia7BXIa3Md4&t=1s

tembel olmayan bir vatandaş.

kendisiyle ilgili aşağıdaki bilgiler alıntıdır:

"1990 doğumlu. izmir devlet opera ve balesi bale sanatçısı. aspendos uluslararası opera ve bale festivali'nde görev almış, sonrasında antalya'dan izmir'e dönerlerken kırmızı ışıkta geçen bir minibüs şoförü yüzünden trafik kazası geçirmiş."

engelli, ama tembel olmayan biri.

ülkemizi chicago kukla festivali'nde temsil etmeye hak kazanan kocaeli üniversitesi sahne tasarımı öğrencisi 2 genç kadın. onlarla ilgili detaylı bilgi isterseniz aşağıdaki linkten faydalanabilirsiniz. ama özetlersek bu kızlar bir şey hayal etmiş, bazı engellerle karşılaşmış ve bu engeller için bir adım atmışlar. hedeflerine ulaşırlar ya da ulaşamazlar bilemem; ama çaba göstermek, tutunacak bir dal aramak, vazgeçmemek, kısacası "bir şey yapmak" onları diğer insanlardan ayırıyor bana kalırsa. bizler o kadar tembelleştik ki, bir şeylerin olması için tesadüflere ve şansa inanmaktan başka hiçbir şey yapamaz olduk. belki çabalamakla ulaşamayacağımıza inandık, inandırıldık. biz hiçbir şey yapmadık. ama onlar yaptı, destek olmalıyız.

https://onedio.com/haber/...eri-hilal-ve-dilan-855456

onlarla ilgili bir başlık açıldı mı bilmiyorum, aramaya inandım ama benzer bir şey göremedim ya da bana denk gelmedi. denk gelirsem entarim oraya taşınacaktır.

umarım henüz yaşanmamış olanlardır.

yamulmuyorsam en az 24 saattir aralıksız yağmur yağıyor kendilerine. mükemmel alt yapı ve eğimleri şahane ayarlanmış yollarla venedik'i aratmıyor bizlere.

buralar değerlenir, vaziyet alın.

(bkz: aynalar)
(bkz: ölmezdim)
(bkz: bu yüzden)
(bkz: uzak yol)

gibi şahane şarkılara sahip besteci, yorumcu ve söz yazarı nevi şahsına münhasır kişilik.

her zaman kendini en kötüye hazırlamaya çalışıyor olabilir. ama yine de biraz neşelenmeli, kendisine bu şarkıyı armağan ediyorum:

http://www.youtube.com/watch?v=fmwrI5eHF1U

trip atması. evet o bir baba ve mütemadiyen trip atıyor.

"arkadaşlar çok yakın bir arkadaşımın kız kardeşi daha 18 yaşındaki gencecik beyza kanser ve kemoterapi almasına rağmen hastalığı tekrarladı.

son çare olarak sıcak kan gerekiyor ve çok az zamanı kaldı ankara’da olan, tanıdığı olan kan grubunun önemi yok negatif olması yeterli kan verebilirse doku uyumu olabilir elimizden geleni yapalım allah aşkına ankara hacettepe hastanesi onkoloji bölümünde 05057936100 numaradan ulaşılabilir.

yayabildiğimiz kadar yayalım lütfen. durumu çok kritik."

çok ihmal ediyor.

Mümkündür efendim. Hem de öyle çok iyi ingilizce bilmeye de gerek yoktur. ingilizce rüyayı alt yazılı görerek bu konuda bir çığır açmış bulunmaktayım.